GPS به معنای “سیستم موقعیت‌یابی جهانی” (Global Positioning System) است. این سیستم یک شبکه از ماهواره‌های مصنوعی و دستگاه‌های مبدل متصل به زمین است که برای تعیین موقعیت دقیق جغرافیایی و زمان در هر نقطه‌ای روی سطح زمین استفاده می‌شود.
GPS از تکنولوژی ماهواره‌ای بهره می‌برد و اصلی‌ترین عناصر آن عبارتند از:
1. **ماهواره‌ها**: GPS شامل یک مجموعه از ماهواره‌های مصنوعی است که به دور زمین در مدارهای مشخص حرکت می‌کنند. این ماهواره‌ها سیگنال‌های رادیویی حاوی اطلاعات مکانی و زمانی را به زمین ارسال می‌کنند.
2. **دستگاه‌های دریافتی**: افراد و دستگاه‌ها که از GPS استفاده می‌کنند، دارای دستگاه‌های دریافتی هستند که سیگنال‌های ماهواره‌ها را دریافت می‌کنند. این دستگاه‌ها اطلاعات مکانی و زمانی را از ماهواره‌ها دریافت کرده و موقعیت مکانی دقیق را تعیین می‌کنند.
3. **سرورهای مرکزی**: اطلاعات GPS به سرورهای مرکزی ارسال می‌شوند تا اطلاعات مکانی در واقعیت زمانی به کاربران فراهم شود. این سرورها اطلاعات را پردازش کرده و به دستگاه‌های دریافتی انتقال می‌دهند.
GPS برای مکان‌یابی دقیق و پیگیری در موارد مختلف از جمله مسافرت‌های رانندگی، نقشه‌برداری، مسابقات ورزشی، نظامی و موارد دیگر استفاده می‌شود. همچنین، GPS در تجهیزاتی مانند ردیاب خودروها، تلفن‌های هوشمند و دستگاه‌های ملاحی نیز به کار می‌رود. این تکنولوژی امکانات زیادی را در زمینه مکان‌یابی و مسیریابی فراهم می‌کند.